De DBT 1501 is elektrisch een T65, zonder kiesschijf en zonder bel en opgenomen in een waterdicht aluminium huis.

De toestellen werden door ProRail en NS gebruikt, voornamelijk als zg. machinistentelefoons: in principe bij elk sein langs de spoorbaan een telefoon. Als de telemicrofoon wordt opgenomen, wordt het toestel (parallel) op een partylijn aangesloten en krijgt de machinist direct verbinding met de verkeersleiding.
Bijzondere aandacht is besteed aan het ophangen van de telefoon. Als namelijk de telefoon na het gesprek niet los komt van de partylijn, bestaat het risico dat gesprekken vanaf andere toestellen op die lijn onmogelijk worden. De telemicrofoon moet met lichte kracht op het haakmechanisme worden gedrukt en blijft daarop dan geklemd. Desnoods wordt door het sluiten van de deur het laatste zetje gegeven!
Deze Ericsson is het laatste type machinistentelefoon dat is toegepast. Met de komst van de mobiele telefonie in de spoorwereld, eerst Telerail in 1980 en daarna GSM-R in 2004, verdwijnt de machinistentelefoon vrijwel geheel.

Mijn exemplaar is door ProRail uitsluitend voor testdoeleinden gebruikt