Modell 36 kan worden beschouwd als de oorsprong van het standaard Duitse telefoontoestel van net voor en van na WOII.

Het vanaf 1934 door Siemens & Halske ontwikkelde apparaat, werd in 1936 gepresenteerd op de Leipziger Messe. Het huis is, met uitzondering van de bodemplaat, geheel van bakeliet. De ergonomie van de telemicrofoon is aanmerkelijk verbeterd ten opzichte van die van zijn voorganger de W28 en de plaatsing van alle componenten op de goed toegankelijke bodemplaat maakt het verrichten van service aan de telefoon eenvoudig.
De Reichspost, opdrachtgever voor de ontwikkeling van het toestel, was echter niet tevreden en wilde verbeteringen met betrekking tot het functioneren van de kiesschijf en de sterkte (dikte) van het bakelieten huis. De door Siemens gemaakte aanpassingen leidden uiteindelijk in 1938 tot het ontstaan van de W38, die uiterlijk geen verschillen vertoont met het Modell 36.
Modell 36 is tot na WOII gemaakt maar mocht uitsluitend in privé-netwerken worden toegepast. Overigens is Modell 36 feitelijk geen officiële benaming; Siemens noemde het toestel eenvoudigweg "Wandfernsprecher" en gaf het de typecodering  Fg wdst 57 mee (Fg tist 166 voor het tafelmodel).

Wikipedia heeft veel informatie over de Modell 36 met ook informatie over de verschillen tussen de Modell 36, W38 en W48.