De Frankfurter, ook wel Fuld- of Bauhaus telefoon genoemd, werd in 1927 ontworpen door Richard Schadewell. Het model volgt de principes van de Nieuwe Zakelijkheid: "vorm volgt functie".

Het toestel was in eerste instantie bedoeld om gebruikt te worden in het bouwproject "Neues Frankfurt ", komt dan ook voor in het z.g. "Frankfurter Register", een soort norm of beschrijving van de stijl die bij Neues Frankfurt hoorde. De telefoon werd echter al snel zo populair, dat de Fuld fabriek de vraag niet kon bijhouden. In het begin van de 30-er jaren werd de productie fors opgevoerd om ook aan de buitenlandse vraag te kunnen voldoen.
De eerste toestellen werden gemaakt van messing ("geelkoper"), later wordt staal gebruikt en tenslotte wordt de telefoon ook van bakeliet gemaakt. De metalen modellen zijn er met en zonder gaten in de zijwand; de geperforeerde zijwand komt in de latere modellen voor om het geluid van de bel beter hoorbaar te maken.

Aan de hoorn werd veel aandacht besteed; testen en metingen bepaalden grootte en vorm opdat er maximaal geluid door de microfoon werd opgevangen en er een minimale terugkoppeling vanuit de telefoon op de microfoon plaats vond. De aanvankelijke vorm van de beugel blijkt overigens te kwetsbaar en wordt al vrij snel aangepast. Vorm volgt functie; het is me uit het hard gegrepen.

In Nederland heeft de NHTM veel van dit soort telefoons geleverd in diverse uitvoeringen: intercoms, lijnkiezers en later ook toestellen met kiesschijf.
Het binnenwerk van mijn exemplaar is niet compleet en vertoont nogal wat zinkpest op de schakelaar, het gevolg van het gebruik van een niet al te beste kwaliteit ZAMAK .