In 1919 werd in Duitsland de ZB/SA 19 als standaardtoestel voor "Zentral-Batterie Selbstansluss" ontwikkeld. Er kwam zowel een tafel- als een wandmodel op de markt.

Kenmerkend zijn de toentertijd al klassieke telemicrofoon met het kwetsbare bakelieten toetertje en de moderne kiesschijf. De kiesschijf heeft een mechanische blokkering: als de hoorn aan de haak hangt kan de schijf niet worden gedraaid en kunnen er dus geen kiespulsen naar de centrale worden gezonden. Als de voorkant van het  huis is verwijderd, kan de schijf naar voren geklapt worden waardoor het binnenwerk van het toestel goed bereikbaar is.
De afzonderlijke onderdelen zijn nog dermate groot, dat de bel buiten de behuizing wordt geplaatst.
Huis, bodemplaat en kiesschijf zijn geheel van metaal (plaatstaal) gemaakt. De telemicrofoon is vervaardigd uit vernikkeld messing met een bakelieten handvat.